Gebruikt door verschillende legers
Het fort in Breskens was in 1810 aangelegd door de Fransen, die het Fort Impérial noemden, en was onderdeel van de stelling van Breskens. Aanleiding voor de bouw was de invasie van de Engelsen in 1806. Napoleon Bonaparte wilde met de stelling de Schelde beheersen. Verschillende legers gebruikten het fort en veranderden de naam. In 1814 kwam het fort in handen van het Nederlandse bestuur en kreeg het de naam fort Frederik Hendrik. Pas na de Belgische afscheiding in 1830, werd het fort opnieuw in gebruik genomen en uitgebreid. Toen de oorlogsdreiging afnam, raakte het fort uiteindelijk in verval.
Kanonnen langs de Schelde
Het fort ligt achter de dijk en tot voor kort herinnerden slechts de contouren nog vaag aan wat er ooit stond. Uit een analyse van RAAP bleek dat de boog die op deze plaats in de deltadijk aanwezig is, dateert uit tijd van de aanleg van het fort. Op deze plaats, de batterij genoemd, stonden de kanonnen opgesteld tegen de Engelse aanvallen. De nieuwe betonnen muur volgt deze boog en refereert daarmee naar de vormgeving van de vesting.
Unieke betonnen muurdelen
Vanaf de veerboot van Vlissingen naar Breskens en vanaf het land is de geschiedenis weer zichtbaar gemaakt. Wie naar Breskens vaart, heeft mooi zicht op de plaats van het fort, herkenbaar door de roodbruine kleur van de deltadijk als verwijzing naar het bakstenen metselwerk. Op de deltamuur zijn, naast een contour van het fort, ook de verschillende benamingen te lezen die het fort in het verleden had: fort Imperial, fort Frederik Hendrik en Atlantikwall. Aan de landzijde zijn belangrijke momenten uit de geschiedenis van het fort aangegeven. Ter hoogte van de batterij is in de muur een patroon aangebracht van kanonnen ‘gericht op de Schelde’ en op de muur, langs het veel gebruikte fietspad, zijn vijf kleine roestvrijstalen platen met informatie aangebracht.
Foto’s met dank aan Marcel Eekhout,
Parklaan Landschapsarchitecten.
