Huisplattegronden zijn een zeer interessante en directe afspiegeling van bewoning in ons land in het verre verleden. Ze laten niet alleen technologische ontwikkelingen in de houtbouw door de tijd heen zien, maar ze geven ook een inkijk in hoe mensen in bepaalde perioden woonden en werkten. Met verschillende thematische hoofdstukken geeft het boek een brede inkijk in allerlei aspecten van de huisplattegronden en het onderzoek daarnaar.

Het boek neemt je mee op reis door de geschiedenis van houten huizen in Nederland vanaf de eerste huizen in het neolithicum. Het eindigt in de late middeleeuwen als houtskeletten op stiepen komen te staan. Met die constructie werden de meeste staanders van huizen niet meer ingegraven, zodat hiervan nauwelijks sporen, laat staan plattegronden, in de bodem terug te vinden zijn. Een belangrijk onderdeel van het boek is de catalogus met afbeeldingen van 301 huisplattegronden, ontdekt vanaf 2003 toen RAAP begon met opgravingen. Het boek is daarmee een waardevolle veldgids en een inspirerend naslagwerk.

Het idee voor het boek ontstond na een opgravingscampagne in Putten enkele jaren geleden, waarbij menigeen zich vergaapte aan de kaart van duizenden grondsporen van vele huisplattegronden en bijgebouwen. In de loop van de jaren heeft RAAP honderden huisplattegronden, na een eeuwenlang verborgen bestaan, blootgelegd. Het besef groeide dat dit soort data het verdient om met zoveel mogelijk vakgenoten en andere geïnteresseerden te delen. Het heeft geleid tot een kloek boek, een bijdrage aan de archeologische wetenschap waarin alle opgegraven huisplattegronden opnieuw en op een voor ieder toegankelijke wijze ontsloten zijn.